නමො තස්ස භගවතො අරහතො සම්මාසම්බුද්ධස්ස
සම්මාසම්බුද්ධ සූරියො යො සම්බොධො දයො දිතො;
ජගු පඞ්කජ සඞ්ඝාතෙ බොධයී පණමාමි තං.
සද්ධම්මභානු යො ලොකා ලොකං කත්වාන ධී තමං;
ධංසයී මුනිනා සම්මා පාතුභූතො නමාමි තං.
සිලගන්ධසමාකිණ්ණො බුද්ධො සද්ධම්මහාය යො;
සඞ්ඝතොයරුහො පාණ ලී තොසෙසි නමාමි තං-
නත්වා මම ගරුංවාසි පදුමාරාම නාමකං;
පාළිං නිස්සාය කස්සා හං ධාතුපාඨවිලාසිනි-
ඉමඤ්හි ගන්ථකරණං සත්ථාගමනයෙ රතො;
මූකලංගමු සඞ්ඛාතෙ ගාමෙ සජ්ජනකාරිතෙ-
සුවිසුද්ධාරාමනාම විහාරම්හි නිවාසකො;
තස්මිං පධාන ථෙරො සි කතඤ්ඤූ සන්තවුත්ති යො-
ගුණාලඞ්කාරනාමො සො ථෙරො ථෙරන්වයෙ රතො;
යාචි මං අභිගන්ත්වාන මිත්තො මෙ වඞ්කමානසො.
බුද්ධො හෙස්සං යදා ලොකෙ නිද්දෙසො හං තදා ඉති;
පාපුණිස්ස මහඞ්කාරං කො වාදො පනි හන්තරෙ-
සුද්ධකත්තු කිරයාඛ්යානෙ සබ්බධාතුක නිස්සිතං-
කිරයං සාධෙති එතස්ස දීපකං සාසනෙ පදං-
කරණ වචනංයෙව යෙභුය්යෙන පදිස්සති;
ආඛ්යාතෙ කාරිතට්ඨානං සන්ධාය කථිතං ඉදං;
න නාමෙ කාරතට්ඨානං බොධෙතා ඉතිආදිකං-
සුනඛෙහිපි ඛාදාපෙන්ති ඉච්චාදිනි පදානිතු;
ආහරිත්වාන දීපෙය්ය පයොග කුසලො බුධො-යී.
භුය්යතෙ ඉති සද්දස්ස සම්බන්ධො භාවදීපනො-
නිද්දෙසපාළියං රූපං විහොති විහවීයති;
ඉති දස්සනතොවාපි පච්චත්තවචනං ථිරං-
තථා ධජග්ගසුත්තන්තෙ මුනිනා හච්ච භාසිතෙ;
සො පහීයිස්සති ඉති පාළිදස්සනතොපිච-
පාරමිතානු භාවෙන මහෙසීනංව දෙහතො;
සන්නි නිප්ඵාදනා නෙව සක්කටාදි වචො විය-
පච්චත්ත දස්සනෙනෙව පුරිසත්තය යොජනං;
එකවචනිකඤ්චාපි බහුවචනිකම්පිච;
කාතබ්බ මිති නො ඛන්තී පරස්සපදආදිකෙ-
භාවෙ කිරයාපදං නාම පාළියා අතිදුද්දසං;
තස්මා තග්ගහණූපායො වුත්තො එත්තාවතා මයා-යී.
අත්තිලිඞ්ගං ද්විවචනං ත දාඛ්යාතන්ති වුච්චති-යී.
ධාතුජ්ජලං විකරණ ගම කාලමීනං;
ලොපා නුබන්ධ රය මත්ථ විභාගතීරං,
ධීරා තරන්ති කවිනො පුථු බුද්ධි නාවා-යී.
පෙක්ඛනං අච්ඡි පම්හන්තු පඛුමන්ති පවුච්චති-යි.
මහන්තං කොට්ඨං කයිරාථ, දුරුත්තානං නිවෙතවෙ’’-
නින්දන්ති තුණ්හි මාසීනං නින්දන්ති බහුභාණිනං;
මිතභාණිනම්පි නින්දන්ති නත්ථි ලොකෙ අනින්දිතො-
එවං ‘ගොපෙථ’ අත්තානං, ඛණෙ වෙ මා උපච්චගා-
වන්තං පච්ඡා වමිස්සාමි, මතං මෙ ජිවිතං වරං-
යදා චඤ්ඤෙ විලුම්පන්තී, සො විලුත්තො විලුම්පතී-
අප්පමත්තා න මීයන්ති, යෙ පමත්තා යථාමතා’’.
ඤාණවිමල තිස්සාඛ්යො, යො මහාසඞ්ඝ නායකො,
මරම්මවංසං ආදොච, දීපෙ සණ්ඨාපයී ඉධ-
තස්ස පධාන සිස්සොසි, පාළි යට්ඨකථා විදූ,
ධම්මධාර සමඤ්ඤාතො, යො මහා සඞ්ඝසාමිකො-
යො තස්ස මුඛ්යසිංස්සා සි, ධම්මෙ සත්ථෙව කොවිදො,
ඤාණානන්ද මහාථෙරො, ඛෙ මා විය සුපාකටො-
විමලසාර තිස්සාඛ්යො, මහාසංසාධිපො කවි,
සිස්සොසි දුතියො තස්ස, පරියත්ති විසාරදො-
පදුමාරාම නාමො මෙ, ආචෙරො ථෙරපුඞ්ගවො,
තතියො තස්ස සිස්සො සි සික්ඛාගාරව සඤ්ඤුතො-
සඞ්ඝාධිපොච විමල, සාරාඛ්යො ථෙරකුඤ්ජරො,
පදුමාරාම විඛ්යාත, මහාථෙරො චිමෙ දුවෙ-
ධම්මාධාර මහාසඞ්ඝ, සාමිනොච උපන්තිකෙ,
ඤාණානන්ද මහාථෙර, ස්සන්තිකෙව සමුග්ගහුං-
තෙසු ඛො පදුමාරාම මහාථෙරො අවං මමං,
සික්ඛයි සද්ද සත්ථෙච, පාළියට්ඨකථාසු ච-
තස්මිං දිවඞ්ගතෙ පච්ඡා, ඡන්දො ව්යාකරණාදිකං,
විමලසාර මහාථෙර, ස්සන්තිකෙච සමුග්ගහිං-
තස්ස ඛො පදුමාරාම මහාථෙරස්ස ධීමතො,
සිස්සෙන ඤාණතිලක ථෙරෙන සංසසාමිනා-
බුද්ධස්ස පරිනිබ්බාණ වීසහස්සෙ චතුස්සතෙ,
ස සත්තත්යාධිකෙ වස්සෙ ජෙට්ඨමාසෙ මනොරමෙ-
අට්ඨමියං කාළපක්ඛෙ, කතායං මතිසූදනී,
ධාතුපාඨත්ථ බොධාය ධාතුපාඨ විලාසිනී-
ආදි මුද්දාපනං අස්සා, ගුණාලඞ්කාර නාමිනො,
ඔනොජිතං, මමායත්තං තතොපරි තපස්සිනො-
සිස්සො මය්හං ගුනානන්දො උනාකුරුව ගාමජො,
මමු පත්ථම්හිතො ආසි, ගණ්ඨිට්ඨානෙසනාදිතො;
බස්ත්යං සමඤ්ඤකො රාජා, මච්චො මම පිතා අහු,
ඔන්තීන්යා වී සනාමා මෙ මාතා සෙනාපතාන්යනු–
ආචෙරා චෙව පාචෙරා, ජනකො ජනනීව මෙ,
දෙවා චෙත්යඞ්ගිනො සබ්බෙ, නෙනපප්පොන්තු නිබ්බුතින්ති-
ධාතුපාඨවිලාසිනියා සමාප්තයි.
No comments:
Post a Comment